اگر دوست صمیمی ندارید این مطلب برای شماست

گزارش مرکز نظرسنجی در امریکن لایف، همه‌گیری کرونا را به‌عنوان محتمل‌ترین عامل کاهش روابط دوستانه در سال ۲۰۲۱ دانست. با این حال، این گزارش همچنین به تغییرات سبک زندگی اشاره می‌کند که ممکن است در این امر نیز نقش داشته باشد.

 

داشتن یک زندگی سالم بیشتر از ورزش کردن و داشتن یک رژیم غذایی متعادل به داشتن روابط دوستانه سالم متکی است.

 

روابط دوستانه فقط جنبه سرگرم کننده و آرامش بخش ندارند؛ بلکه می‌توانند برای رفاه ما نیز ضروری باشند. محققان دریافته اند که خطرات سلامتی ناشی از تنهایی طولانی مدت می‌تواند به اندازه کشیدن ۱۵ نخ سیگار در روز سمی باشد. از این روی، داشتن روابط دوستانه باید در اولویت زندگی ما باشد، با این حال داده‌های اخیر نشان می‌دهد که انسان‌ها نسبت به گذشته دوستی‌های نزدیک کمتری دارند. به عنوان مثال، بر اساس نظرسنجی‌های گالوپ و مرکز نظرسنجی زندگی آمریکایی، تعداد افرادی که می‌گویند اصلاً دوست صمیمی ندارند از ۳ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۲ درصد در سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است. همچنین، تعداد پاسخ‌دهندگانی که می‌گویند می‌توانند ۱۰ نفر یا بیشتر را به‌عنوان دوستان نزدیک خود حساب کنند از ۳۳ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۳ درصد در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته است.

جالب توجه است که سهم افرادی که می‌گویند گروه کوچک‌تری از دوستان نزدیک (یک تا چهار نفر) دارند از ۳۲ درصد به ۴۸ درصد افزایش یافته است.

افزایش دوستی‌های نزدیک‌تر می‌تواند مقایسه کیفیت روابط دوستانه در مقابل کمیت آن باشد، با این حال فقط نیمی از آمریکایی‌ها احساس رضایت یا رضایت کامل از تعداد دوستی‌هایشان را گزارش کردند که در حدود ۵۱ درصد گزارش شده است.

نمودار ۱

تعداد دوستان نزدیک در بین بزرگسالان ایالات متحده در سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۲۱ گزارش شده است
گزارش مرکز نظرسنجی در امریکن لایف، همه‌گیری کرونا را به‌عنوان محتمل‌ترین عامل کاهش روابط دوستانه در سال ۲۰۲۱ دانست. با این حال، این گزارش همچنین به تغییرات سبک زندگی اشاره می‌کند که ممکن است در این امر نیز نقش داشته باشد.

آمریکایی‌ها، مانند اروپایی‌ها، دیرتر از همیشه ازدواج می‌کنند، روندی که به شدت با افزایش نرخ انزوای اجتماعی و احساس تنهایی مرتبط است.

این پدیده بر روی روابط عاشقانه نیز تأثیر می‌گذارد: Tinder در یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ دریافت که ۷۲ درصد از نسل Millenials (افراد متولد شده بین سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۶) آگاهانه تصمیم برآن داشتند تا با مجرد ماندن بر روی پرورش شخصیتی، حرفه و استقلال تمرکز کنند.

در ایالات متحده، مانند بسیاری از کشورها، میزان زمانی که والدین با فرزندان خود می‌گذرانند نیز در حال افزایش است. این روند که به خودی خود فوق العاده است، می‌تواند انواع دیگر روابط را از بین ببرد، و این شامل دوستی‌های بزرگسالان نیز می‌شود.

در بریتانیا، ۵۸ درصد از بریتانیایی‌ها می‌گویند که بیش از ۱۰ دوست ندارند. بر اساس مطالعه YouGov در سال ۲۰۲۱، هفت درصد از بریتانیایی‌ها می‌گویند که کسی را ندارند که بتوانند او را دوست صمیمی خطاب کنند. نیمی از آن‌ها نیز می‌گویند که دوستانی دارند، اما هیچکدام را نزدیک نمی‌دانند، یک چهارم نیز می‌گویند که برای یافتن دوستان صمیمی تلاش می‌کنند و یک چهارم دیگر نیز بیان داشتند که با افرادی که قبلاً با آن‌ها صمیمی بوده اند دچار مشکل شده اند یا ارتباط خود را از دست داده اند.

 

وضعیت روابط دوستانه در اروپا چگونه است؟

اگرچه هیچ آمار کلی در مورد وضعیت روابط دوستانه در اتحادیه اروپا و همچنین تعداد دوستانی که مردم در هر کشور به طور متوسط دارند وجود ندارد، اما برخی از ارقام اجازه می‌دهند تا تصویری کلی از اجتماعی بودن اروپایی‌ها بدست آوریم.

طبق گزارش یورواستات، دفتر آمار اتحادیه اروپا، کشور‌های مدیترانه‌ای اجتماعی‌ترین کشور‌ها هستند: در یونان، کرواسی، قبرس و پرتغال، حدود ۴۰ درصد از افراد می‌گویند که روزانه با دوستان خود ملاقات می‌کنند. کشور‌هایی که مردم کمترین تعداد دوستان خود را به صورت روزانه می‌بینند، لهستان، اتریش، لتونی و هلند هستند که تنها حدود ۷ درصد از آن‌ها از ملاقات روزانه خبر می‌دهند.

سوئد، هلند و بلژیک در صدر فهرست ملاقات‌های هفتگی با دوستان قرار دارند و مردم لهستان، لتونی و لیتوانی حدود یک بار در ماه وقت خود را برای ملاقات‌های دوستانه خالی می‌کنند.

به طور متوسط، بیش از ۱۵ درصد از جمعیت اتحادیه اروپا به طور روزانه، بیش از ۳۷ درصد از حمعیت به طور هفتگی و بیش از ۱۲ درصد از جمعیت به صورت ماهانه دوستان خود را می‌بینند.

 

سفر برای دیدن دوستان

رقم جالب دیگری که تعهد اروپایی‌ها به روابط دوستانه را روشن‌تر می‌کند، تعداد سفر‌هایی است که آن‌ها هر سال به دیدار دوستان و خانواده اختصاص می‌دهند. طبق این بررسی، در سال ۲۰۲۱، کسانی که کمترین سفر را برای دیدار دوستان و اقوام داشتند در جمهوری چک، ایتالیا و رومانی زندگی می‌کردند.

ملاقات با دوستان چرا اهمیت دارد؟

در سال ۱۹۳۸، گروهی از دانشمندان هاروارد یک برنامه تحقیقاتی به نام مطالعه رشد بزرگسالان هاروارد را آغاز کردند. این مطالعه که پسران جوان را تا پایان عمر و مرگ آن‌ها دنبال کرد، از آن زمان به طولانی‌ترین برنامه تحقیقاتی در علوم اجتماعی تبدیل شده است.

وقتی از رابرت والدینگر، مدیر فعلی این مطالعه، خواسته شد تا بزرگترین یافته‌های حاصل از تحقیقات دهه‌ها را برای یک سخنرانی TED در سال ۲۰۱۵ که بیش از ۴۴ میلیون بازدید داشته است، خلاصه کند، او گفت که ارتباطات اجتماعی یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده شادی و سلامتی مردم است. او گفت: «کسانی که روابط دوستانه خود را حفظ می‌کردند، بیشتر و شادتر زندگی می‌کردند و افراد تنها اغلب زودتر می‌مردند.»

اگر دوستان کمی دارید، مشکلی نیست.

به نظر نمی‌رسد داشتن دوستان زیاد یا کم بر توانایی ما برای تبدیل شدن به افراد شاد و سالم تأثیر بگذارد. برعکس، به نظر می‌رسد که راز و رمز شاد زیستن در این است که چقدر می‌توانیم با دوستانی که داریم تعامل کنیم.

مقایسه شادی گزارش شده در میان افرادی که دارای تعاملات اجتماعی مکرر و بدون آن هستند، امکان تعیین یک همبستگی خام بین شادی و روابط اجتماعی در جوامع مختلف را فراهم می‌کند و جای تعجب نیست که مطالعات نشان داده است در اکثر کشورها، افرادی که حداقل یک بار در ماه دوستان خود را می‌بینند، خوشحال‌تر از کسانی هستند که دوستان خود را نمی‌بینند.

ماریسا جی فرانکو روانشناس در آخرین کتاب خود با عنوان ” چگونه علم دلبستگی می‌تواند به شما کمک کند تا در بزرگسالی دوستان بسازید و حفظ کنید” می‌نویسد: “منتظر فاجعه نباشید تا متوجه شوید که دوستی قیمتی ندارد. دوست خوب بودن را بخشی از شخصیت خود قرار دهید، زیرا یک هسته عمیق و واقعی که نیاز به تعلق دارد در درون همه ما نهفته است. “