طبیعت، بذر خیانت و حسادت رو کنار دست هم، کاشته

طبیعت، بذر خیانت و حسادت رو کنار دست هم، کاشته معنیش اینه که اون هر کاری لازم‌ بوده کرده تا بقا به هر قیمتی که حفظ بشه، اینکه تا چه اندازه قراره دهن ما تو زندگی …. بشه، هیچ اهمیتی براش نداشته…

مقاله‌ای می‌خوندم از آقای آرتور سی بروکس Arthur C. Brooks تو The Atlantic که حرف بامزه‌ای تو مقاله‌ش زده بود، اینکه مغز جوری کدگذاری شده، فارغ از اینکه ازدواج کردی یا نه، به آدم‌های جذاب اطرافت توجه کنی و تو رو هم وادار می‌کنه جوری رفتار کنی که برای غریبه‌های اطرافت جذاب به نظر برسی، چرا؟

چون طبیعت می‌خواد مدام تو رو به جفت‌های بعدی و بیشتری برسونه تا شانس بقا و انتقال ذخایر ژنتیکیت به نسل بعدی رو افزایش بده! بنابراین در عین حال که خودش بذر خائن بودن رو در ساختار ژنتیکی ما کاشته، همزمان ما رو به شدت، نسبت به احتمال خیانت جفت‌مون حساس و گوش به زنگ کرده!

در واقع، گرایش به حسادت و ترس از خیانت به وجود اومده تا مردها، منابع‌شون رو برای بچه‌های مرد دیگه‌ای صرف نکنن و زن‌ها هم حواس‌شون باشه جفت‌شون به زن دیگه‌ای جذب نشه که مبادا منابع حمایتی، از اون‌ها دریغ و خرج زن تازه وارد بشه. حرف نویسنده اینه وقتی طبیعت، بذر خیانت و حسادت رو کنار دست هم، کاشته معنیش اینه که اون هر کاری لازم‌ بوده کرده تا بقا به هر قیمتی که حفظ بشه، اینکه تا چه اندازه قراره دهن ما تو زندگی سرویس بشه، هیچ اهمیتی براش نداشته…