در ۱۴ ژوئن ۱۹۱۱، قطار  یک شرکت ایتالیایی به نام زانتی از رم حرکت کرد که در آن حدود ۱۰۶ مسافر برای گشت و گذار سوار بودند.

اگرچه مقصد این قطار ایستگاه تپه ای نزدیک بود، اما قبل از حرکت  قطار، هیچکس نمی دانست که قرار است سفری را آغاز کنند که مقصد و پایانی ندارد.

این قطار برای رسیدن به مقصد باید از تونلی به طول حدود یک کیلومتر عبور می‌کرد، اما شگفت‌انگیزترین چیز این بود که این قطار از یک سر آن تونل عبور کرد اما هرگز از سر دیگر بیرون نیآمد.

در ابتدا مردم فکر می کردند که قطار ممکن است در جایی در داخل تونل گیر کرده باشد یا به دلیل نقص در قطار نمی تواند به انتهای دیگر تونل  برسد.

پس از دریافت خبر ناپدید شدن قطار، برخی از افسران پلیس رم و اداره راه آهن به منظور مکان یابی قطار به داخل  این تونل رفتند.

با رفتن آن افراد به داخل تونل، کنجکاوی و ترس آنها پیوسته افزایش یافت و به تدریج به انتهای این تونل رسیدند، اما اثری از قطار پیدا نشد.

همه از این حادثه متحیر شدند که کجا و چگونه چنین قطار عظیمی در داخل این تونل ناپدید شد.

معمای ناپدید شدن این قطار هنوز حل نشده بود که دو نفر به راه آهن رم آمدند و گفتند که از ۱۰۶ نفر  مسافر  قطار هستند.

به نظر می رسید که هر دوی آنها از نظر روحی آشفته و در وضعیت بسیار بدی هستند. اما پس از مدتی درمان روانی، سرانجام به حالت عادی بازگشتند.

آنها گفتند که چند لحظه قبل از ورود قطار به داخل تونل از قطار پریده بودند زیرا احساس کردند اتفاق ناگواری در آنجا  در حال رخ دادن است چون  متوجه شده بودند  که دود غلیظ سفید شروع به پر کردن واگن  قطار کرده است.

اظهارات این دو مسافر معمای این قطار را عمیق تر و جالب تر کرد. با این حال، راه‌آهن رم این تونل را از دو طرف برای همیشه بست .

چندی بعد یکی از  بستگان یکی از مسافران قطار مستندات  جالبی را در آرشیو سال ۱۹۲۶ پیدا کرد  که همه را شوکه کرد.

هیچکس آن حادثه را به خاطر نمی آورد. بر اساس این گزارش، ۱۰۴ نفر در سال ۱۸۴۵ در بیمارستانی در مکزیک بستری شدند و همه آنها دچار اختلال روانی شده بودند.

هیچ کس نمی دانست این ۱۰۴ نفر چه کسانی هستند و از کجا آمده اند، اما نکته تکان دهنده این بود که همه این ۱۰۴ نفر ایتالیایی بودند و همه آنها می گفتند که از رم آمده اند.

اظهارات این ۱۰۴ نفر و حادثه قطار زانتی در سال ۱۹۱۱ در جایی با یکدیگر همخوانی داشت.

اما نکته شگفت‌انگیز این بود که اگر این حادثه در سال ۱۹۱۱ اتفاق افتاد، پس قربانیان آن حادثه چگونه می‌توانند در سال ۱۸۴۵ در بیمارستان بستری شوند.

واقعیت مرموزتر این است که همه آنها گفتند که با قطار از رم به مکزیک رسیده‌اند.

اما فاصله رم تا مکزیک ۱۰۲۳۴ کیلومتر است و بین این دو مکان اقیانوس عظیمی وجود دارد. پس چگونه یک قطار می تواند راه طولانی را در آب طی کند؟

 زمانی که فهرستی از کشتی های آبی و مسافران آنها از رم به مکزیک بررسی شد، نام  هیچ یک از این ۱۰۴ نفر در آن لیست ها  ذکر نشده بودند . پس ساکنان یک کشور که به طور همزمان به یک زبان صحبت می کنند از کجا به آن بیمارستان آمده اند؟

 از یکی از این افراد ایتالیایی، کارکنان بیمارستان یک جعبه تنباکو نیز گرفتند که بالای نام شرکت روی آن نوشته شده بود ۱۹۰۷ که هنوز در مکزیک نگهداری می شود. 

پس این قطار اسرارآمیز چگونه  آن تونل ناپدید شد، این موضوع تا  امروز نیز به صورت  یک راز باقی مانده است.

اما  نکته جالب تر  این است که این قطار ارواح تا به امروز در بسیاری از نقاط روسیه، هند، آلمان، ایتالیا و رومانی دیده شده است.

همه شاهدان عینی می گویند قطاری که دیدند ناگهان جلوی آنها ظاهر شد و سه کوپه در قطار با پنجره های بسته با پرده وجود داشت.

از این نقطه روشن می شود که این قطاری که ناگهان در این مکان های مختلف دیده می شود یکسان بوده است. هنگامی که این قطار ارواح در سال ۱۹۹۱ در پولتاوا دیده شد، یک محقق ماوراء الطبیعه در حضور چندین شاهد وارد آن قطار شد و برای همیشه ناپدید شد.

جست و جو برای یافتن آن بازپرس مدت ها ادامه داشت اما اکنون همه می دانیم که او  رسماً مفقود شده است. آیا این یک رویداد شبح‌آمیز بود یا آن قطار واقعاً در یک حلقه زمانی گیر کرده و در زمان به جلو و عقب می‌رود؟ هیچ کس واقعا  دلیل این واقعه شگفت انگیز را نمی داند.