آبله که از نظر پزشکی به عنوان ویروس واریولا شناخته می شود، تنها بیماری عفونی انسانی است که در پی یک کمپین ایمن سازی جهانی ریشه کن شده است.

بررسی منشأ آن می‌تواند به مبارزه با همه‌گیری‌های آینده که انتظار می‌رود فراوان‌تر شوند، کمک کند.دکتر دیگو فورنی، از موسسه علمی Eugenio Medea، گفت: “ویروس واریولا ممکن است بسیار بسیار قدیمی تر از آن چیزی باشد که ما فکر می کردیم.”تیم ایتالیایی ژنوم سویه های مدرن و تاریخی را مقایسه کردند. سپس یک معادله ریاضی نشان داد که بیش از ۳۸۰۰ سال پیش ظاهر شد.

این گزارش‌های گذشته آبله را تأیید می‌کند و مواردی که در تجزیه و تحلیل مومیایی‌های مصری یافت می‌شود.

تا دهه ۱۹۸۰  آبله علت اصلی مرگ و میر  بود -ودحداقل ۳۰۰ میلیون نفر در قرن بیستم بر اثر ابتلای به آبله کشته شدند. این عدد  تقریباً معادل جمعیت ایالات متحده است.

 تا چند وقت پیش اولین شواهد برای آبله مربوط به دهه ۱۶۰۰ بود. سپس در سال ۲۰۲۰ سویه های متعددی در بقایای اسکلتی و دندانی اسکلت های وایکینگ شناسایی شد.

زخم مشکوک بر روی فرعون رامسس پنجم که در سال ۱۱۵۷ قبل از میلاد درگذشت، برخی را به این باور رساند که این ویروس حداقل به ۳۰۰۰ سال قبل بازمی‌گردد.

به گفته محققان، مطالعه در مجله Microbial Genomics “قطعه گمشده اره منبت کاری اره مویی” را پر می کند.

گونه های مختلف از یک جد مشترک منشا گرفته اند. بخش کوچکی از اجزای ژنتیکی موجود در ژنوم های عصر وایکینگ تا قرن هجدهم باقی مانده بود.

دکتر فورنی و همکارانش چیزی به نام «پدیده نرخ وابسته به زمان» را توضیح دادند.با کمال تعجب، سرعت تکامل به مدت زمانی که در آن اندازه گیری می شود بستگی دارد.

بنابراین به نظر می‌رسد که ویروس‌ها به ترتیب در بازه زمانی کوتاه‌تر و طولانی‌تر با سرعت بیشتری تغییر می‌کنند. این به خوبی در ویروس های DNA مانند آبله ثبت شده است.

امید است که یافته‌ها یک بحث طولانی مدت را حل کند و بینش جدیدی از تاریخ یکی از بزرگترین قاتلان بشریت ارائه دهد.

دکتر فورنی گفت: «این مهم است زیرا فرضیه تاریخی وجود آبله در جوامع باستانی را تأیید می کند.

همچنین مهم است که در نظر بگیریم که برخی از جنبه‌ها در تکامل ویروس‌ها وجود دارد که هنگام انجام این نوع کار باید در نظر گرفته شود.

واکسن آبله به عنوان مهم ترین نقطه عطف در سلامت عمومی جهانی مورد استقبال قرار گرفته است. این منجر به برنامه های ایمن سازی جهانی در دوران کودکی شد.طی هزاران سال، آبله صدها میلیون نفر را از بین برد – ثروتمندان، فقیرها، جوانان، پیرها.

این بیماری بود که تبعیض قائل نمی شد و جان حداقل از هر سه نفر را گرفت – اغلب در شدیدترین اشکال.

علائم وحشتناک بود آنها شامل تب بالا، استفراغ و زخم های دهان و به دنبال آن ضایعات پر از مایع در کل بدن بودند.

مرگ به سرعت فرا می رسید – اغلب در عرض دو هفته. بازماندگان ممکن است با آسیب های دائمی مانند نابینایی و ناباروری مواجه شوند.

از کشته شدگان  معروف آبله می توان به ملکه الیزابت اول، مری شلی، موتزارت، بتهوون، جورج واشنگتن و آبراهام لینکلن اشاره کرد.