پسرم به من نظر دارد / والدین نظارت بر فرزندان را جدی بگیرند

سرویس سلامت چمدون ،شاید باور این موضوع برای خیلی ها سخت باشد اما آنچه در ادامه می خوانید شرح حال واقعی یک زندگی است که راوی آن در یک جلسه مشاوره روانشناسی اذعان داشته است .

من همیشه در منزل با لباس راحت می گشتم و معمولا یا دامن کوتاه می پوشیدم یا شلوارک و شرت کوتاه ،گاهی اوقات که خواهرم به من تذکر می داد که تو فرزند پسر داری و فرزندت در حال رشد است با قیافه ی حق به  جانب جواب می دادم مگر می شود پسر به مادرش نظر بد داشته باشد ؟! وانگهی اینجوری اتفاقا امیر (پسرم) چشم و دلش سیر می شود و در آینده فریب لنگ و پاچه دخترها را نمی خورد .

البته باید بگویم که واقعا این تز را قبول داشتم و احساس می کردم که پسرم وقتی در خانه اندام یک زن ولو مادرش را ببیند دیگر دیدن اندام زن ها و دخترها برای او آنچنان جذابیتی نداشته و کنجکاو نمی شود .

زمان می گذشت و امیر بزرگ و بزرگ تر می شد تا اینکه حدود سن سیزده الی چهارده سالگی متوجه عوض شدن نوع نگاه های او می شدم و احساس می کردم که در نگاه های او یک حس خاص و البته برای من ناخوشایند وجود دارد .

از هر فرصتی برای مالیدن خودش به من بهره می برد و گهگاهی هم که در حمام بودم به بهانه های واهی به یک باره در حمام را باز می کرد .

این تغییر رفتاری باعث شد تا هوشیار تر شوم و  باعث شد تا به فکر فرو بروم و حتی در اولین فرصت زمانی که در مدرسه به سر می برد به ترفندی قفل گوشی تلفنش را باز کرده و آن را بررسی کردم که متاسفانه نتیجه بسیار ناخوشایندی به دنبال داشت .

آنچه می دیدم برای من قابل تصور نبود ،گویی دنیا جلوی چشمانم تیره و تار شد ،تازه متوجه شده بودم که  پسر سیزده ساله ام  فیلم های مستهجن و پورن را با دوستانش به اشتراک می گذارد و ساعت ها در خصوص آنها با یکدیگر چت می کنند و حتی در برخی چت های خصوصی با دختران هم سن و سالش تصاویری از اندام خصوصی خود رد و بدل کرده بودند ،ماجرا از اینجا بدتر می شد که متأسفانه نمی دانستم به چه شکلی چنین معضل حادی را با همسرم در میان بگذارم از یک طرف نگران این بودم که نکند رفتار نسنجیده ای انجام دهد و یا حتی باعث شود که پسرم از  جلوی چشم پدرش بیافتد و از طرف دیگر نمی توانستم که ماجرا را به حال خود رها کرده و از آنچه رخ داده چشم پوشی کنم ،چندین مرتبه تصمیم گرفتم که موضوع را با خواهرم در میان بگذارم ولیکن نمی توانستم نیش و کنایه ها و سرزنش های احتمالی او را تحمل کنم به ناچار تصمیم گرفتم که موضوع را با روانشناس خانواده مطرح نمایم .

آنچه که مطالعه کردید شرح حال مختصری از نگرانی های یک مادر بود ،باید بپذیریم که متاسفانه به دلیل گسترش تجهیزات ارتباطی و الکترونیکی که دسترسی آسان به فضای مجازی را برای کودکان و نوجوانان فراهم می کند و مشغله ها و گرفتاری های والدین برای رفع و رجوع مایحتاج خانواده و عواملی دیگر همگی دست به دست هم داده و باعث گردیده است تا نظارت و کنترل بر فرزندان ضعیف تر شود .از طرفی بمباران رسانه ای سایت های تولید کننده محتوای مستهجن و ناهنجار که حتی دیده شده است که نوجوانان و جوانان را ترغیب به سوء استفاده جنسی از محارم و افراد نزدیک خانواده می کنند،باعث گردیده تا فرزندان امروز فرسنگ ها با آنچه که والدین از دوران کودکی خود به یاد دارند فاصله بگیرند .

اگر به هر دلیلی این تصمیم را گرفته آید که فرزندتان تلفن شخصی داشته و در اپلیکیشن های اجتماعی عضو باشد او را به حال خود رها نسازید و حتی الامکان نظارت و کنترل کافی را بر رفتار و اعمال او داشته باشید .