لورنس عربستان که بود ؟آنچه باید در مورد لورنس عربستان بدانید

لورنس عربستان چه کسی بود ؟ از سرگذشت او چه می دانید ؟در دهه ۱۹۲۰، توماس ادوارد لورنس، معروف به لارنس عربستان، به پدیده ای شناخته شده تبدیل شد.

اختصاصی سایت چمدون ،لورنس عربستانی به عنوان شخصیتی برجسته است که زندگی خارق العاده اش بیش از یک قرن است که رمانتیک شده است.

نمایش ها و فیلم هایی در مورد زندگی او ساخته شده است که برخی از آنها بسیار تحسین شده است.

داستان او ماجراجویی، قهرمانی، جنگ و خیانت است.

---

این مطلب را از دست ندهید :  پروژه MKUltra مخوف ترین پروژه سازمان سیا/ تلاش برای شستشوی مغزها

---

 

بسته به اینکه در کجای جهان هستید، TE Lawrence در نورهای بسیار متفاوتی در نظر گرفته می شود.

یک بریتانیایی ممکن است لارنس را یک قهرمان بداند، در حالی که یک عرب ممکن است او را خائن بداند.

هدف این مقاله ارائه یک مرور عینی و کامل از زندگی تی.ای لارنس است.

برای انجام این کار، سال های اولیه لارنس، حرفه نظامی او، افزایش شهرت و فعالیت های او پس از جنگ را پوشش می دهد.

برای قرار دادن زندگی او در زمینه، ما همچنین رویدادهای مهم جدایی ناپذیر داستان لورنس عربستان را مورد بحث قرار می دهیم، از جمله، برای مثال، قرارداد سایکس-پیکو.

زندگی  اولیه: قبل از اینکه لارنس عربستان باشد 

توماس ادوارد لارنس، مردی که بعدها به نام لورنس عربستان شناخته شد، در سال ۱۸۸۸ در روستای کوچکی در ولز به دنیا آمد.

خانواده او در سال ۱۸۹۶ به آکسفورد نقل مکان کردند، جایی که لارنس دوران کودکی خود را به کاوش در حومه شهر و مطالعه معماری قدیمی، بناهای تاریخی و آثار باستانی گذراند.

 

وقتی لارنس ۱۸ ساله شد، تابستان‌ها را از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۸ با دوچرخه‌اش به تور فرانسه، بازدید از قلعه‌های قرون وسطایی و مطالعه معماری آنها گذراند.

استعداد طبیعی او در زبان در این زمان آشکار شد. افرادی که او با آنها در ارتباط بود به دلیل تسلطش به زبان فرانسوی نتوانستند او را انگلیسی معرفی کنند.

 

سپس لارنس به همراه تیمی از باستان شناسان بریتانیایی به حفاری ویرانه هایی در Carchemis نزدیک مرز بین سوریه امروزی و ترکیه پرداخت.

زمانی که در آنجا کار می کرد، با گرترود بل، همچنین اهل آکسفورد، که به یکی از باستان شناسان و افسران سیاسی معتبر بریتانیا تبدیل شد، آشنا شد.

لارنس در طول زندگی خود به مناسبت های مختلف با بل کار کرد. در حالی که آثار لارنس بیشتر مربوط به شبه جزیره عربستان بود، بل تأثیر عمده ای در عراق داشت.

---

«کتاب شیطان» مرموزترین کتاب تاریخ بشر +تنها تصویر موجود از شیطان

---

اولین تماس لارنس با ارتش بریتانیا در ژانویه سال ۱۹۱۴ زمانی که او به نقشه برداری از صحرای مصر تحت پوشش کار باستان شناسی نزدیک شد، اتفاق افتاد.

او این مأموریت را با موفقیت به پایان رساند و در اواخر همان سال پس از شروع جنگ جهانی اول رسماً وارد خدمت شد .

لورنس وارد خدمت سربازی می شود

در اکتبر ۱۹۱۴، لارنس در ارتش بریتانیا ثبت نام کرد. او به اطلاعات منصوب شد و به مصر احضار شد.

 

در لندن، هربرت کیچنر، وزیر امور خارجه در امور جنگ، توسط مارک سایکس زیردست خود آگاه شد که امپراتوری عثمانی باید در جنگ با آلمان همراه شود.

سایکس به کیچنر توصیه کرد که برای حمایت نظامی علیه امپراتوری عثمانی به حسین، شریف مکه نزدیک شود.

مکاتبات بین دولت بریتانیا و حسین منجر به توافقی شد که بر اساس آن بریتانیای کبیر در صورت همراهی اعراب در مقابل ترک ها، دولت مستقلی را در اختیار آنها قرار می داد.

تشکیل دفتر عربی

برای دفتر عرب، مارک سایکس افرادی را انتخاب کرد که تجربه زیادی در زمین در خاورمیانه داشتند.

لیست اعضای احتمالی کوتاه بود. برای مثال، در آن زمان، تنها دو بریتانیایی، گرترود بل و شاعر و نویسنده، چارلز دوتی، در سراسر شبه جزیره عربستان سفر کرده بودند.

دیگرانی که به سازمان جدید پیوستند عبارتند از یک روزنامه نگار که قبل از شروع جنگ در قسطنطنیه کار می کرد و مقامات نظامی که در قاهره خدمت می کردند، از جمله لارنس.

 

در ۷ ژانویه ۱۹۱۶، دفتر عرب به عنوان یک سازمان رسمیت یافت و اندکی پس از آن، از هتل ساوی در قاهره شروع به فعالیت کرد.

وظایف این سازمان شامل ایجاد تبلیغات، هماهنگ کردن فعالیت های سیاسی بریتانیا و جمع آوری اطلاعات در مورد ارتش عثمانی بود.

 

مهمتر از همه، دفتر عرب مسئول پشتیبانی از شورش عرب بود که در ژوئن ۱۹۱۶ آغاز شد.

کمک های لجستیکی، نظامی و مالی بریتانیا برای اعراب از طریق دفتر عرب انجام شد.

لارنس در حین کار برای دفتر عرب، بر تهیه نقشه ها نظارت می کرد، برای ژنرال های بریتانیایی که در خاورمیانه فعالیت می کردند گزارش تهیه می کرد و با زندانیان مصاحبه می کرد.

 

شورش اعراب 

شریف مکه و حامیانش پس از موافقت با حمایت از انگلیس در مقابل عثمانی در ازای ایجاد یک کشور عربی آینده، عملیات نظامی خود را در تابستان ۱۹۱۶ آغاز کردند.

تنها گروهی از اعراب تحت فرمان حسین بودند که حاضر به قیام شدند.

در ماه های اول جنگ، آنها پیشرفت محدودی داشتند. هنگامی که لورنس در پاییز ۱۹۱۶ وارد شبه جزیره عربستان شد،

بیشتر شهرهای بزرگ هنوز تحت کنترل عثمانی بودند. با این حال، شورشیان عرب مکه و بخش‌هایی از مناطق داخلی عربستان را که از آنجا حملات چریکی انجام می‌دادند، کنترل کردند.

 

لورنس کار خود را با فیصل، یکی از پسران حسین و از فرماندهان ارتش شورشی آغاز کرد.

آنها با هم نقشه هایی برای حمله به زیرساخت های مهم عثمانی، از جمله راه آهن که از دمشق به مدینه می رفت، طراحی کردند.

از ژانویه ۱۹۱۷، لورنس با نیروهای عرب سوار شد و در کنار آنها برای تصرف پاسگاه‌های عثمانی و تخریب راه‌آهن‌ها و پل‌ها جنگید.

شورش اعراب با استفاده از عملیات ضربه و فرار انجام شد که به دقت توسط لورنس و فیصل راهبردی شد.

این تلاش ها در محدود کردن نیروهای ترکیه و ناامید کردن لجستیک عثمانی موفق شد.

لارنس بین حملات و لشکرکشی‌ها به مقر بریتانیا در قاهره گزارش داد و حمایت بریتانیا از تلاش‌های جنگی اعراب را سازماندهی کرد.

 

تسخیر عقبه 

از جمله بزرگترین دستاوردهای شورش، تصرف شهر مهم و استراتژیک عقبه در ژوئیه ۱۹۱۷ بود.

لارنس برای این عملیات سرکشی کرد، زیرا او فرماندهی بریتانیا را از برنامه‌هایی که با رهبری عرب برای تصرف عقبه انجام داده بود مطلع نکرد.

لارنس به مافوق خود اطلاع نداد زیرا می‌ترسید که این عملیات را به دلیل مخالفت با منافع فرانسوی‌ها مسدود کنند – سیاست بریتانیا این بود که متحد قدرت بزرگ خود در منطقه را دشمن نگیرد.

 

عقبه در ۶ ژوئیه ۱۹۱۷ پس از یک حمله زمینی که ترک ها را که دفاع خود را برای حمله دریایی آماده کرده بودند غافلگیر کرد به دست نیروهای عرب افتاد.

در این مرحله، شورشیان کنترل شهرهای بزرگ شبه جزیره عربستان را به دست گرفتند.

با این وجود، نیروهای عربی الهام گرفته شدند تا همچنان بجنگند، زیرا می خواستند سرزمینی را برای کشور مستقل آینده خود تضمین کنند.

اما بی‌خبر، انگلیسی‌ها قبلاً تصمیم گرفته بودند به وعده‌هایی که به حسین و نیروهایش داده بودند، خیانت کنند.

قرارداد سایکس-پیکو

در بهار ۱۹۱۶ در لندن، انگلیس و فرانسه به توافقی محرمانه دست یافتند.

حتی در بحبوحه جنگ، این دو قدرت لازم دیدند در صورت پیروزی در مورد چگونگی تقسیم غنائم خود بحث کنند.

مارک سایکس رهبری هیئت بریتانیایی را برعهده داشت و همتای فرانسوی او فرانسوا ژرژ پیکو بود.

دو طرف بر سر قراردادی به توافق رسیدند که به توافقنامه سایکس-پیکو معروف شد، که به انگلیسی ها پس از پایان جنگ، قلمرو عراق امروزی را اعطا کرد، در حالی که فرانسوی ها سرزمینی را که سوریه امروزی را در بر می گرفت، دریافت می کردند.

 

توافق سایکس-پیکو به دلایل متعدد یک ترتیب دردسرساز بود. 

اولاً، تقسیم اراضی عثمانی به بخش‌های مختلف بدون در نظر گرفتن ملاحظات قومی، مذهبی یا تاریخی عامل بسیاری از درگیری‌ها در خاورمیانه خواهد شد. 

علاوه بر این، البته موضوع این بود که انگلیسی ها در ازای کمک هایشان در طول جنگ، به اعراب وعده سوریه بزرگتر را داده بودند.

لارنس، که در زمان تنظیم قرارداد سایکس-پیکو در قاهره مستقر بود، ماه‌ها بعد از این توافق آگاه شد.

او احتمالاً در پاییز ۱۹۱۶ پس از ورود به عربستان از قصد انگلیسی ها برای خیانت به اعراب مطلع شد.

 

برای لارنس، همکاری نزدیک با اعراب و تقویت وعده‌های بریتانیا برای یک کشور مستقل در حالی که می‌دانست به آنها احترام نمی‌گذارند، مایه شرمساری و نفرت از خود بود.

با این وجود، به عنوان یک افسر بریتانیایی، او احساس کرد که مجبور است به توطئه بپیوندد.

پایان جنگ و تبدیل شدن به یک سلبریتی 

پس از تصرف عقبه در تابستان ۱۹۱۷، لورنس در چندین حمله علیه مواضع و زیرساخت های عثمانی در فلسطین و منطقه بزرگ سوریه شرکت کرد.

این عملیات توسط نیروهای عرب به متحدان کمک کرد تا دست برتر را در خاورمیانه به دست آورند و در نهایت منجر به تسلیم عثمانی در ۳۰ اکتبر ۱۹۱۸ شد.

 

بلافاصله پس از جنگ، لارنس به یک چهره شناخته شده تبدیل شد.

مردی که مسئول شهرت او بود، نویسنده و فیلمساز آمریکایی لوول توماس بود.

توماس به همراه یک فیلمبردار در سال ۱۹۱۸ برای فیلمبرداری از جنگ عازم خاورمیانه شده بود. او امیدوار بود که موادی که در آنجا شلیک کرد، حمایت آمریکا از تلاش های جنگی را افزایش دهد.

توماس در اورشلیم با لورنس ملاقات کرد و شیفته لباس و رفتار عربی او شد.

او از لارنس فیلم گرفت و از آنها برای نمایشی که در مورد جنگ تهیه کرد استفاده کرد. این نمایش با عنوان با آلنبی در فلسطین، موفقیت بزرگی در آمریکا و بریتانیا بود.

 

فعالیت های پس از جنگ و مرگ

از فوریه ۱۹۲۰، لارنس به عنوان مشاور وینستون چرچیل وزیر استعمار در امور عرب شروع به کار کرد . او در این مقام چندین بار به خاورمیانه سفر کرد. با این حال، پس از یک سال کار، لارنس استعفا داد زیرا جنبه بوروکراسی کار را تحقیر می‌کرد و از دولت بریتانیا و سیاست خاورمیانه‌ای آن بسیار ناامید شده بود .

 

لارنس در اوت ۱۹۲۲ برای نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا (RAF) ثبت نام کرد. در طول خدمت، او روی زندگی نامه خود با عنوان هفت ستون حکمت کار کرد که در سال ۱۹۲۶ منتشر شد و پرفروش شد. لارنس سالهای باقیمانده خدمت خود را در گمنامی نسبی گذراند. او مدتی در هند بریتانیا مستقر بود و در پایگاه RAF در نزدیکی پلیموث خدمت می کرد. هنگامی که سربازی او در سال ۱۹۳۵ به پایان رسید، لارنس به کلبه خود در حومه انگلیسی عقب نشینی کرد.

در ماه مه ۱۹۳۵، لارنس با موتور سیکلت خود با سرعت زیاد می‌رفت که با دو پسر دوچرخه‌سوار مواجه شد. لارنس وقتی سعی کرد از آنها فرار کند کنترل خود را از دست داد و تصادف کرد و جراحات جدی دید. پزشکان نتوانستند لورنس را نجات دهند و در نتیجه او در ۱۹ مه ۱۹۳۵ جان باخت.