من سرمربی قلب ها هستم نه …! این رسمش نبود آقایان هوادار

منصوریان گفت: از بازیکنانم رضایت دارم. مجبور شدیم از کنت بیشتر استفاده کنیم. اصلاً از حال و هوای خودم در خوزستان رضایت ندارم. درمورد هوادار خودمان صحبتی نمی‌کنم، اما چشمم به این بود که دوستانم از آبادان آمده‌اند و دلم به این خوش بود.

از یگان ویژه تشکر می‌کنم که با خاطیان برخورد کرد. متاسفانه از فاصله دو متری به من فحاشی کردند و شاید معنی آن حرف‌هایی را که می‌زدند را نمی‌دانند. به آبادان تبریک می‌گویم و صحبت دیگری ندارم.

از تمام اصحاب رسانه هم تشکر می‌کنم. احساس می‌کنم که ما در بازی خانگی غریب هستیم. بازیکنان مثل پسر و بردار من هستند. تیم ما از داخل هیچ علاقه‌ای ندارد که در ورزشگاه پر از تماشاگر باشد؛ حداقل وارد رختکن نمی‌شوند و تمرکز ما را بهم نمی‌زنند.

روش مربیگری من با توجه به تحصیلاتم روانشناسی و رفتن به قلب بازیکنان است.

در مجموع هیچ گله‌ای از خودی‌ها ندارم، اما از آبادانی‌ها که با آنها نان و نمک خوردم ناراحتم.

وی در واکنش به این موضوع که فولاد امروز به حواشی باخت، خاطرنشان کرد: کار کردن در این ورزشگاه صبر ایوب می‌خواهد! چه موضوع عجیبی مطرح می‌کنید.

سه هفته در آبادان کرونا داشتم و در مجموع کلا ۴ بار به خانواده‌ام سر زدم. اگر ۱۰ قدم از شما ببینم، هزار قدم جلو می‌آیم. ما رگ دست‌مان را هم می‌دهیم.

به من توهین شد و تیم هم به من وابستگی دارد. یک نفر دور تا دور ورزشگاه می‌دود و به من فحاشی می‌کند.

در آبادان کسی چنین کاری نمی‌کرد. من فقط بخاطر امکانات اینجا مانده‌ام. همه باید بدانند ورزشگاه فولاد بی‌نظیر است و وقتی به تمرین می‌آیم خودم حس بازی پیدا می‌کنم. من هنوز داخل شهر نرفته‌ام. ما میهمان اینجا هستیم؛ شما بیایید در تهران و میهمان ما باشید و ببینید کسی جرات می‌کند به شما بگوید که بالای چشم‌تان ابرو است؟ من هیچ وقت فولادی نخواهم بود و بخاطر شغلم در اینجا مربیگری می‌کنم. فکر می‌کردم با حضورم مخالفت شود، اما تصور نمی‌کردم توهین کنند! وقتی من فحش می‌خورم بازیکن نمی‌تواند کارش را انجام دهد.