ادعاهای عجیب بهاره مصدقیان علیه پارسا پیروزفر/۱۸سال رابطه پنهانی

بهاره مصدقیان مدعی شده به مدت ۱۸ سال با پارسا پیروزفر بازیگر سرشناس به صورت غیر رسمی زندگی کرده است.

بر اساس ادعای او همه چیز از جلسات تمرین برای تئاتر بانوی سالخورده با بازی و کارگردانی پارسا پیروزفر شروع شد و با اینکه او همواره برای پارسا پیروزفر احترام قائل بوده است اما این بازیگر سرشناس با تماس هاس شبانه سعی در برقراری ارتباط صمیمانه تری با او کرده است.

بهاره مصدقیان ادعا کرده است که حالا و پس از ۱۸ سال که از شروع این رابطه می‌گذرد و و همه چیز به پایان رسیده تحت فشار روایت‌های دیگری از خانم‌ها مجاب شده که روایت طولانی خودش را با این بازیگر بازگو کند. به گفته مصدقیان روایت دیگر خانم‌ها نشان از بداخلاقی و حتی کتک زدن از سوی این بازیگر هم بوده است!

بهاره مصدقیان در پاسخ به این سوال کاربران که تو چرا به صفحه «جنبش می تو» یا خبرنگار ایرانی مقیم آلمان که گزارش پشت پرده روابط بازیگران ایرانی را برملا می‌کند چیزی نمی‌گویی گفته است که من به خودش گفتم پارسا تو مشهوری محبوبی پولداری و می‌توانی انکار کنی و به من صدمه بزنی اما من فقط یک چیز دارم اعتبار، صداقت و شجاعت…»

او در پیج شخصی اش در اینستاگرام  نوشت:

هنوز تمرکز نوشتن ندارم
نوشتن از هجده سال رابطه پنهان
به قول ایشان پارتنر ،پنهان هجده سال یک لحظه
نیست.
بله عزیزم هجده سال یک عمر است. همچنان در کشاکش نوشتن یا ننوشتنم هیچ چیزی قرار نیست به کسی ثابت شود. هیچ وقت قرار نبود فاش شود. امن بودم و خوددار صبور بودم و باگذشت.<br />
اینکه چه اتفاقاتی افتاد که دل بکنم و بنویسم
مسببش من نبودم. او بود.
برای روایتم دلیل زیاد دارم.
به ستوه آمدم و دیدم دیگر تحمل این حجم از کنترل گری تهمت و توهین را ندارم<br />
برای خودش هم توضیح دادم میخواهم مستقل
اعاده حیثیت کنم.
به خاطر تعهد نسبت به جمله هجده سال پیش از طرف ایشان که به کسی نگو اذیت میشویم<br />
پذیرفتم. اما من هم از ایشان تعهدی گرفتم، 
 خیانت نکنیم هرگاه به هر دلیلی نخواستیم باشیم صادقانه با احترام جدا بشویم.<br />
من هجده سال به تعهدم پایبند بودم به هر دو
تعهد.
نوشتن از هجده سال بودن بسیار سخت است. با پیچیده گیها و فرازو نشیبهایش. زمان لازم دارم و خسته ام.<br />
خستگی تمرکزم را گرفته است.
هر کسی هم جز ایشان بود معروف نبود و همین
مسیر
را میرفتیم باز هم همینکار را میکردم

نوشتن از هجده سال بودن بسیار سخت است.
 با پیچیده گیها و فرازو نشیبهایش.
زمان لازم دارم و خسته ام
خستگی تمرکزم را گرفته است.
هر کسی هم جز ایشان بود معروف نبود و همین مسیر را میرفتیم باز هم همینکار را میکردم
. 
برای من فرقی نمیکند چه کسی باشد.
 قضاوت دیگران هم برایم مهم نیست اهل دروغ و خیالپردازی هم نیستم. آنجوری که ایشان مرا چند جا اینگونه معرفی کرده است.
دنیا کوچک است.
کوه به کوه نمیرسد اما آدم به آدم میرسد.
 دلم شکسته و تنها خودم میتوانم مرهمی باشم بر دلم.<br />
بحث بر سر یک روایت رابطه عاطفی ساده نیست. برای من این روزها تبدیل شده به پتکهایی که مدام بر سرم کوبیده میشود و دنیا دور سرم می چرخد و گیج و حیرانم<br />
به قول دوستی ،نازنین که چند شب پیش ساعت سه ونیم نیمه شب با هم حرف زدیم از ماجرا، ماه همیشه پشت ابر نمیماند.<br />